درود بر شما
امروز در حالی که داشتم قدم بر می داشتم و سیر اتفاقاتی رو که چند وقته دامن گیرم شده رو مرور میکردم و در همون حال آموزه های کتاب جدیدم " این کتاب بی فایده است " رو به یاد میاوردم نا خودآگاه این جمله رو با خودم تکرار کردم: این هم درس آخر نیست.
همیشه نگاه ما آدما به زندگی تک بعدیه هر چند خودمون از جنبه های مختلف اونو بررسی میکنیم و باور به ضعفمون نداریم اما، همیشه یه چیزی هست که در دنیای مادی نمیشه روش حساب کرد و اون بدون شک مابعدالطبیعه هست.
رازی که برای عموم مردم کشف نشده و آشکار نخواهد شد چون منصور حلاج و مولوی و... تعداد انگشت شماری از این انسانها میشن. به یاد آوردم که چه روزهایی حرص خوردم و چقدر بیمناک و امیدوار روزها رو سپری کردم . در حالی که هر روز فکر میکردم این آخرین روز و آخرین درس هستش که بر من دیکته شده و دیگه تحملی بر ادامه نیست. اما از شب گذشته دیگه به خودم اجازه ندادم دست فانی دنیا منو به کام بکشه. دیشب رو استراحت کردم و امروز سعی در آموختن درسی جدید دارم.
درسی که هر روز ورقی جدید میخوره. مطمئن باشید آموزگار درس آخر خودمونیم.
... آناریاک ...